Projects

Το έργο αφορά σε μια διώροφη μονοκατοικία στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης, με ισόγειο και δυο ορόφους. Το κτίριο αρχικά κατασκευάστηκε το 1980, με πολυγωνικούς εξώστες και πολλά μορφολογικά στοιχεία χαρακτηριστικά της τότε αρχιτεκτονικής της περιοχής, όπως στέγη και ξύλινα rustic κουφώματα.
Το ολοκληρωμένο έργο σήμερα, ανακατασκευασμένο σε πιο λιτές γραμμές, έχει αποκτήσει μια φόρμα περισσότερο ορθοκανονική, με τα εξωτερικά πλήρη και κενά του να αποτυπώνουν τον κάναβο και τους άξονες κίνησης ή σημεία στάσης αντίστοιχα, όπως συμβαίνουν στο εσωτερικό του κτιρίου. Η επικλινής φύση του εδάφους στην περιοχή, προσφέρει θέα στο Θερμαϊκό κόλπο και ταυτόχρονα επαρκή ηλιασμό σε όλους τους χώρους διημέρευσης της κατοικίας, προσφέροντας μια σκηνογραφία σχεδόν μοναστηριακή μέσα από τα μακρόστενα κατακόρυφα παράθυρα και τους φεγγίτες.
Εξωτερικά, ως υφές του κτιρίου επιλέχθηκαν θερμά γκρι και γήινοι τόνοι ώστε να συνδυάζονται με το θερμό καφέ χρώμα των αλουμινίων και της βλάστησης . Στα δυο ερκερ που βρισκονται σε προβολή από το κτίριο, χρησιμοποιήθηκε τεχνοτροπία ironic oxidation, ώστε να παραπέμπει στις υφές του corten. Oι επιστρώσεις διατηρήθηκαν σε φυσικές υφές, όπως o γρανίτης και ο κυβόλιθος. Βασική ιδέα της επιλογής υλικών ήταν η αντιμετώπιση του φλοιού του κτιρίου ως ένα πιο σκληρό αλλά φυσικό υλικό που συνδυάζεται στο πράσινο τοπίο της περιοχής με τις ελιές και το καφετί χώμα.
Εσωτερικά επιλέχθηκαν τόνοι του άσπρου και γκρι στους χώρους διημέρευσης, μαζί με επενδύσεις σε ξύλο καρυδιάς και μάρμαρο ajax – συνδυασμός που κατοπτρίζει και τους εξωτερικούς συνδυασμούς της παλέτας υλικών και χρωμάτων. Στους χώρους των υπνοδωματίων οι τόνοι γλυκαίνουν, και χρησιμοποιείται δρύινο ξύλο σε δάπεδο και επενδύσεις για χαμηλότερους τόνους αντιθέσεων και μεγαλύτερη ηρεμία ανάμεσα στο λευκό και το ξύλο.

To συγκεκριμένο έργο αφορά στον ανασχεδιασμό ρετιρέ 8ου ορόφου 80 τ.μ. πολυκατοικίας χτισμένης το ‘60, στην οδό Εθνικής Αμύνης Θεσσαλονίκης με θέα τον Λευκό Πύργο. Το διαμέρισμα αποτελείται από το σαλόνι, guest/ TV room, υπνοδωμάτιο, μπάνιο, dining- room και κουζίνα.

Τα στοιχεία της πολυκατοικίας ανήκουν στην Αrt Deco με επιρροές από γαλλικής αρχιτεκτονικής διακοσμητικά στοιχεία τα οποία εντάχθηκαν και στο σχεδιασμό του διαμερίσματος. Στοιχεία που προϋπήρχαν, όπως οι μεταλλικές ράβδοι διατηρήθηκαν και λειτούργησαν ως ελαφρά διαχωριστικά στην τραπεζαρία. Επιπλέον αποκαταστάθηκαν έπιπλα της οικογένειας, ενώ τα καινούρια έπιπλα ακολούθησαν τη γραμμή του Art Deco και του εκτελεστικού στυλ.

Οι χρωματικές παλέτες που επιλέχθηκαν ήταν:
– Δρύινο για το δάπεδο (ψαροκόκαλο ισόβενο και σε παράλληλη διάταξη)
– Παλέτες του γκρι για πολυθρόνες και καρέκλες
– Παλέτες του ροζ για καναπέ και demo (πχ ταπετσαρία ντουλάπας στο guest room)
– Χρυσό και μπρούντζε για τα αξεσουάρ (μεταλλικά τραπεζάκια, φωτιστικά, πόμολα κλπ.)
– Μάρμαρο calacatta για λεπτομέρεις
– Καρυδιά για τα έπιπλα

Δημιουργήθηκε ένα νεό δωμάτιο- TV room, που λειτουργεί ως επέκταση του σαλονιού και ενοποιείται/ διαχωρίζεται μέσω μιας συρόμενης χωνευτής πόρτας σε άσπρη λάκα. Με την μετατόπιση των τοίχων δημιουργήθηκε walk-in closet/ laundry στο διάδρομο, ώστε να εξασφαλίζεται επαρκής χώρος αποθήκευσης και αισθητικά να φαίνεται σαν μια απλή υποχώρηση του τοίχου προς τα έξω, αφού η λάκα έχει το ίδιο χρώμα με αυτόν.
Η πρόθεση σχεδιασμού στο μπάνιο ήταν να παραπέμπει περισσότερο σε χώρο διημέρευσης, αφενός λόγω του μεγάλου όγκου του επίπλου νιπτήρα και αφετέρου ώστε να ανακαλείται μία σκηνογραφία άλλης εποχής, με μεγαλύτερη λεπτομέρεια στο σχεδιασμό.
Τέλος, η κουζίνα σχεδιασμένη σε θηλυκές γραμμές, χωρίς ύπαρξη άγριων γωνιών διευκολύνει την κίνηση, ιδιαίτερα αφού εξυπηρετεί ένα τριπλό άξονα κίνησης. Επιπλέον χωνεύεται στον πάγκο ένα στρόγγυλο τραπέζι που εξοικονομεί χώρο χωρίς να εμποδίζει την μετακίνηση.

Το αντικείμενο είναι μια λάμπα διπλής όψης. Στην ουσία δύο γυάλινα κυκλικα καπάκια, ίδιου σχηματος σε τομή και κάτοψη, κουμπώνουν επάνω σε ένα μπρούντζινο δαχτυλιδι υπερμεγενθυμένου πλάτους ώστε να λειτουργεί και ως λαβή.
Η λάμπα έχει ελάχιστο πλάτος (12εκ- 5εκ το κάθε γυάλινο στοιχείο και 2εκ ο δακτύλιος) έτσι ώστε να μπορεί να κρεμαστεί και στον τοίχο, εκτός της οροφής- είναι σχεδόν μιας διάστασης, αν μπορούμε να μιλήσουμε υπερβολικά. Η διάμετρος του κύκλου είναι 40 εκατοστά και του δακτυλίου 50εκ.

Η πρωτοτυπία της κατασκευής είναι πως τα γυάλινα καπάκια μπορούν να καλυφθούν με ιδιας τομής αδιαφανή υλικά, είτε βαμμένου γυαλιού είτε αδιαφανούς υλικού (ύφασμα, φελλό, μέταλλο), και να αποκτήσει το αντικείμενο μπροστά και πίσω μεριά, δηλαδή να αποκτήσει «πλάτη», και η χρήση του να μετατρέπεται από πηγή φωτος, σε διακοσμητικό. Αυτή η δυνατοτητα του ιδιοκτήτη του να αλλάζει καταστάσεις όποτε θέλει, είναι η καινοτομία του αντικειμένου, ακόμη και αν δεν δείχνει βιομηχανοποιημένο ή κατασκευασμένο σειριακά.

Από αισθητικής άποψης, το αντικείμενο είναι elegant, χρησιμοποιώντας διάφανα και καθαρά υλικά, και το σχήμα του παίζει με το υποσυνείδητο μέσω ενός μοτίβου που όλοι συναντάμε καθημερινά. Οι ομόκεντροι κύκλοι, τους οποίους συναντάμε στη φύση αλλά και σε επιστήμες, δημιουργούν μια ευχάριστη σκηνογραφία του χώρου, η οποία μπορεί να
κάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα αντίθεση με τη χρήση ενός σκληρού χρώματος στο γυαλί.

Το Genesis είναι ένα πτυσσόμενο βοηθητικό τραπεζάκι γραφείου με λαβή για εύκολη μετακίνηση στο χώρo. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Genesis είναι πως από μία “φλούδα” ξύλου, “γεννιέται” ο όγκος ενός τραπεζιού. Ο συγκεριμενος σχεδιασμός φέρει πλεονεκτήματα όσον αφορά στο κόστος και την ευκολία χρήσεως.

-Χαμηλό κόστος παραγωγής
-Εύκολη αποθήκευση (στοίβαξη λόγω πλακέ σχήματος)
-Εύκολη μεταφορά για διανομή (logistics)
-Χαμηλό βάρος- φορητότητα από ένα άτομο
-Συναρμολόγηση χωρίς εργαλεία
-Βιομηχανοποίηση και σειριακή παραγωγή
-Επαναχρησιμοποίηση όλων των μερών (lean production)

To project αφορά σε περίπτερο του Δήμου Θεσσαλονίκης, Info Kiosk, τοποθετημένο στη παραλία, δίπλα στο Βασιλικό Μέγαρο, τον Λευκό Πύργο και την αρχή του νεοπολιτιστικού άξονα από το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Το έργο κατασκευάστηκε με την επιχορήγηση του ιδρύματος Σταύρου Νιάρχου , το 2018, και σε συνεργασία με το γραφείο της Νατάσας Χατζηαγγέλη, που είχε αναλάβει το σχεδιασμό καθώς και το graphic design του δαπέδου. To δάπεδο εχει κατασκευαστεί απο layers χρωματιστής ρητίνης, που δίνουν την ψευδαίσθηση της αλληλοεπικάλυψης και της διαφάνειας. Χαράχθηκε με τη χρήση κανάβου, και επιστρώθηκε τελικά με βερνίκι μέγιστης αντανάκλασης για μεγαλύτερη αντοχή και πιο ανάλαφρη αίσθηση, συσχετιζόμενο πάντα με τη θαλάσσα η οποία βρίσκεται σε πολύ κοντινή απόσταση. Το δάπεδο ειναι το κυρίαρχο στοιχείο του περίπτερου, καθώς όλα τα υπόλοιπα έχουν κατασκευαστεί σε ουδέτερες και λευκές αποχρώσεις.

Αυτό το ημερολόγιο “τσέπης” είναι ιδανικό για τις καθημερινές μας σημειώσεις. Το concept αναδίπλωσης προκύπτει από μία φορμαλιστική προσέγγιση, κατά την οποία, όταν το ημερολόγιο τοποθετηθεί σε κάποια επιφάνεια δίνει την εντύπωση μιάς αφηρημένης γλυπτικής σύνθεσης (εάν είναι τυλιγμένο με ξύλο) περισσότερο παρά εκείνη ενός κοινού ημερολογίου. Το ημερολόγιο αρχικά σχεδιάστηκε για να τυλίγεται με δέρμα.

Ο σχεδιασμός βασίζεται στον τρόπο με τον οποίο το χαρτί διπλώνεται και εξοικονωμεί χώρο. Ταυτόχρονα προσαρμόζεται μέσω της αναδίπλωσης στις ειδικές απαιτήσεις της περίστασης. Για παράδειγμα μπορεί να διπλωθεί έτσι ώστε να αποκαλύπτει μόνο ένα μήνα ή και δύο ταυτόχρονα. Με αυτό τον τρόπο μπορούν να προκύψουν πολλοί συνδυασμοί ανάγνωσης.

Τα γραφεία της εταιρίας Vellum σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν από το γραφείο μας. Δεύτερη ανακαίνιση γραφείων για τη Vellum Educational Services. Η στροφή του κανάβου σχεδίασης και ο συνδυασμός των σχημάτων με τον αρχικό κάναβο της δομής των γραφείων, δημιουργούν πέντε υποχώρους που δεν είναι αναγνώσιμοι με την πρώτη επίσκεψη. Το φως διοχετεύεται απο τα μπροστά γραφεία στα πίσω, μέσω γυάλινων πετασμάτων και μεγάλης δίφυλλης πόρτας. Το στυλ που επιλέχθηκε ήταν Nordic Design με λεπτομέρειες απο το χρώμα που είναι τα λογότυπα της εταιρείας.

Στο πέρας της ολοκλήρωσης της ανακαίνησης των γραφείων, το Open House Thessaloniki, με εμπνευση το εργο μας “Γραφειο στην Αγιου Μηνα”, σχεδίασε τσάντες! Εμπνευση του pattern της τσαντας ειναι το ψαροκοκκαλο το οποιο χρησιμοποιηθηκε ως επενδυση δαπεδων και τοιχων.