Projects

Το έργο αφορά σε μια διώροφη μονοκατοικία στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης, με ισόγειο και δυο ορόφους. Το κτίριο αρχικά κατασκευάστηκε το 1980, με πολυγωνικούς εξώστες και πολλά μορφολογικά στοιχεία χαρακτηριστικά της τότε αρχιτεκτονικής της περιοχής, όπως στέγη και ξύλινα rustic κουφώματα.
Το ολοκληρωμένο έργο σήμερα, ανακατασκευασμένο σε πιο λιτές γραμμές, έχει αποκτήσει μια φόρμα περισσότερο ορθοκανονική, με τα εξωτερικά πλήρη και κενά του να αποτυπώνουν τον κάναβο και τους άξονες κίνησης ή σημεία στάσης αντίστοιχα, όπως συμβαίνουν στο εσωτερικό του κτιρίου. Η επικλινής φύση του εδάφους στην περιοχή, προσφέρει θέα στο Θερμαϊκό κόλπο και ταυτόχρονα επαρκή ηλιασμό σε όλους τους χώρους διημέρευσης της κατοικίας, προσφέροντας μια σκηνογραφία σχεδόν μοναστηριακή μέσα από τα μακρόστενα κατακόρυφα παράθυρα και τους φεγγίτες.
Εξωτερικά, ως υφές του κτιρίου επιλέχθηκαν θερμά γκρι και γήινοι τόνοι ώστε να συνδυάζονται με το θερμό καφέ χρώμα των αλουμινίων και της βλάστησης . Στα δυο ερκερ που βρισκονται σε προβολή από το κτίριο, χρησιμοποιήθηκε τεχνοτροπία ironic oxidation, ώστε να παραπέμπει στις υφές του corten. Oι επιστρώσεις διατηρήθηκαν σε φυσικές υφές, όπως o γρανίτης και ο κυβόλιθος. Βασική ιδέα της επιλογής υλικών ήταν η αντιμετώπιση του φλοιού του κτιρίου ως ένα πιο σκληρό αλλά φυσικό υλικό που συνδυάζεται στο πράσινο τοπίο της περιοχής με τις ελιές και το καφετί χώμα.
Εσωτερικά επιλέχθηκαν τόνοι του άσπρου και γκρι στους χώρους διημέρευσης, μαζί με επενδύσεις σε ξύλο καρυδιάς και μάρμαρο ajax – συνδυασμός που κατοπτρίζει και τους εξωτερικούς συνδυασμούς της παλέτας υλικών και χρωμάτων. Στους χώρους των υπνοδωματίων οι τόνοι γλυκαίνουν, και χρησιμοποιείται δρύινο ξύλο σε δάπεδο και επενδύσεις για χαμηλότερους τόνους αντιθέσεων και μεγαλύτερη ηρεμία ανάμεσα στο λευκό και το ξύλο.

Το έργο αφορά στον σχεδιασμό του εσωτερικού χώρου μίας νεόδμητης μεζονέτας στη Θέρμη, συνολικού εμβαδού 160 τ.μ. Στο ισόγειο βρίσκονται οι χώροι διημέρευσης, ενώ στον όροφο οι χώροι διανυκτέρευσης. Οι ιδιοκτήτες ήθελαν μία μοντέρνα και φωτεινή κατοικία με στοιχεία boho. Για να τονιστεί η μοντέρνα αισθητική της κατοικίας, επιλέχθηκε το λευκό χρώμα σε όλους τους εσωτερικούς τοίχους, το οποίο διακόπτεται από ταπετσαρίες σε αποχρώσεις του πετρόλ – pistachio για να δοθεί έμφαση σε συγκεκριμένα σημεία. Στην κουζίνα βρίσκουμε τα πιο boho στοιχεία, καθώς αποτελεί την εστία του σπιτιού και τον κεντρικό χώρο διημέρευσης. Τα έπιπλα σχεδιάστηκαν σε λιτές, minimal γραμμές που δημιουργούν έντονες γεωμετρίες και καθαρά σχήματα.

Οι χρωματικές παλέτες που επιλέχθηκαν ήταν:
– Παλέτες του μπεζ για καναπέ και καρέκλες
– Παλέτες του πετρόλ και pistachio στις ταπετσαρίες στους χώρους διημέρευσης
– Καπλαμάς καρυδιάς και λευκή ματ λάκα για τα έπιπλα και την κουζίνα.
– Λευκό χρώμα για τους τοίχους και τα εσωτερικά κουφώματα

To συγκεκριμένο έργο αφορά στον ανασχεδιασμό ρετιρέ 8ου ορόφου 80 τ.μ. πολυκατοικίας χτισμένης το ‘60, στην οδό Εθνικής Αμύνης Θεσσαλονίκης με θέα τον Λευκό Πύργο. Το διαμέρισμα αποτελείται από το σαλόνι, guest/ TV room, υπνοδωμάτιο, μπάνιο, dining- room και κουζίνα.

Τα στοιχεία της πολυκατοικίας ανήκουν στην Αrt Deco με επιρροές από γαλλικής αρχιτεκτονικής διακοσμητικά στοιχεία τα οποία εντάχθηκαν και στο σχεδιασμό του διαμερίσματος. Στοιχεία που προϋπήρχαν, όπως οι μεταλλικές ράβδοι διατηρήθηκαν και λειτούργησαν ως ελαφρά διαχωριστικά στην τραπεζαρία. Επιπλέον αποκαταστάθηκαν έπιπλα της οικογένειας, ενώ τα καινούρια έπιπλα ακολούθησαν τη γραμμή του Art Deco και του εκτελεστικού στυλ.

Οι χρωματικές παλέτες που επιλέχθηκαν ήταν:
– Δρύινο για το δάπεδο (ψαροκόκαλο ισόβενο και σε παράλληλη διάταξη)
– Παλέτες του γκρι για πολυθρόνες και καρέκλες
– Παλέτες του ροζ για καναπέ και demo (πχ ταπετσαρία ντουλάπας στο guest room)
– Χρυσό και μπρούντζε για τα αξεσουάρ (μεταλλικά τραπεζάκια, φωτιστικά, πόμολα κλπ.)
– Μάρμαρο calacatta για λεπτομέρεις
– Καρυδιά για τα έπιπλα

Δημιουργήθηκε ένα νεό δωμάτιο- TV room, που λειτουργεί ως επέκταση του σαλονιού και ενοποιείται/ διαχωρίζεται μέσω μιας συρόμενης χωνευτής πόρτας σε άσπρη λάκα. Με την μετατόπιση των τοίχων δημιουργήθηκε walk-in closet/ laundry στο διάδρομο, ώστε να εξασφαλίζεται επαρκής χώρος αποθήκευσης και αισθητικά να φαίνεται σαν μια απλή υποχώρηση του τοίχου προς τα έξω, αφού η λάκα έχει το ίδιο χρώμα με αυτόν.
Η πρόθεση σχεδιασμού στο μπάνιο ήταν να παραπέμπει περισσότερο σε χώρο διημέρευσης, αφενός λόγω του μεγάλου όγκου του επίπλου νιπτήρα και αφετέρου ώστε να ανακαλείται μία σκηνογραφία άλλης εποχής, με μεγαλύτερη λεπτομέρεια στο σχεδιασμό.
Τέλος, η κουζίνα σχεδιασμένη σε θηλυκές γραμμές, χωρίς ύπαρξη άγριων γωνιών διευκολύνει την κίνηση, ιδιαίτερα αφού εξυπηρετεί ένα τριπλό άξονα κίνησης. Επιπλέον χωνεύεται στον πάγκο ένα στρόγγυλο τραπέζι που εξοικονομεί χώρο χωρίς να εμποδίζει την μετακίνηση.

Το αντικείμενο είναι μια λάμπα διπλής όψης. Στην ουσία δύο γυάλινα κυκλικα καπάκια, ίδιου σχηματος σε τομή και κάτοψη, κουμπώνουν επάνω σε ένα μπρούντζινο δαχτυλιδι υπερμεγενθυμένου πλάτους ώστε να λειτουργεί και ως λαβή.
Η λάμπα έχει ελάχιστο πλάτος (12εκ- 5εκ το κάθε γυάλινο στοιχείο και 2εκ ο δακτύλιος) έτσι ώστε να μπορεί να κρεμαστεί και στον τοίχο, εκτός της οροφής- είναι σχεδόν μιας διάστασης, αν μπορούμε να μιλήσουμε υπερβολικά. Η διάμετρος του κύκλου είναι 40 εκατοστά και του δακτυλίου 50εκ.

Η πρωτοτυπία της κατασκευής είναι πως τα γυάλινα καπάκια μπορούν να καλυφθούν με ιδιας τομής αδιαφανή υλικά, είτε βαμμένου γυαλιού είτε αδιαφανούς υλικού (ύφασμα, φελλό, μέταλλο), και να αποκτήσει το αντικείμενο μπροστά και πίσω μεριά, δηλαδή να αποκτήσει «πλάτη», και η χρήση του να μετατρέπεται από πηγή φωτος, σε διακοσμητικό. Αυτή η δυνατοτητα του ιδιοκτήτη του να αλλάζει καταστάσεις όποτε θέλει, είναι η καινοτομία του αντικειμένου, ακόμη και αν δεν δείχνει βιομηχανοποιημένο ή κατασκευασμένο σειριακά.

Από αισθητικής άποψης, το αντικείμενο είναι elegant, χρησιμοποιώντας διάφανα και καθαρά υλικά, και το σχήμα του παίζει με το υποσυνείδητο μέσω ενός μοτίβου που όλοι συναντάμε καθημερινά. Οι ομόκεντροι κύκλοι, τους οποίους συναντάμε στη φύση αλλά και σε επιστήμες, δημιουργούν μια ευχάριστη σκηνογραφία του χώρου, η οποία μπορεί να
κάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα αντίθεση με τη χρήση ενός σκληρού χρώματος στο γυαλί.

Το Genesis είναι ένα πτυσσόμενο βοηθητικό τραπεζάκι γραφείου με λαβή για εύκολη μετακίνηση στο χώρo. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Genesis είναι πως από μία “φλούδα” ξύλου, “γεννιέται” ο όγκος ενός τραπεζιού. Ο συγκεριμενος σχεδιασμός φέρει πλεονεκτήματα όσον αφορά στο κόστος και την ευκολία χρήσεως.

-Χαμηλό κόστος παραγωγής
-Εύκολη αποθήκευση (στοίβαξη λόγω πλακέ σχήματος)
-Εύκολη μεταφορά για διανομή (logistics)
-Χαμηλό βάρος- φορητότητα από ένα άτομο
-Συναρμολόγηση χωρίς εργαλεία
-Βιομηχανοποίηση και σειριακή παραγωγή
-Επαναχρησιμοποίηση όλων των μερών (lean production)