Υπήρξε δυσκολία στο σχεδιασμό των χώρων διημέρευσης, καθώς η περίμετρος του διαμερίσματος δεν είχε παράλληλες πλευρές και υπήρχαν έντονες γωνίες. Απομονώθηκαν οι διάδρομοι και οι άξονες κίνησης που χρειαζόταν το διαμέρισμα ώστε να λυθεί η κίνηση από το ένα άκρο ως το άλλο, και δημιουργήθηκαν οι απαραίτητοι χώροι που παραλάμβαναν τις γωνίες των μη παράλληλων αυτών αξόνων. Συνδυαστικά αυτοί οι χώροι αποτελούσαν και την εκτόνωση άλλων χώρων, όπως η είσοδος. Επιλέχθηκαν υλικά σε γήινους τόνους, όπως η ιβουάρ λάκα, το χρώμα της ελιάς στους τοίχους και δρύινες επιφάνειες.
