Οι ανάγκες των οικογενειών αλλάζουν καθώς έρχονται νέα μέλη. Έτσι στο συγκεκριμένο έργο, οι χρήστες είχαν ανάγκη από μία κουζίνα περισσότερο εξωστρεφή ως προς τους άλλους χώρους του σπιτιού, με δυνατότητα ενοποίησης με το σαλόνι και κατάργηση της τραπεζαρίας που έκλεινε το χώρο. Συγχωνεύτηκαν λοιπόν οι δύο αυτές ανάγκες της εστίασης και της μαγειρικής και δημιούργησαν μια ενιαία πορεία κίνησης, κατά την οποία ο χρήστης κινείται στην κουζίνα και καταλήγει στη ροτόντα- μέρος συνάντησης της οικογένειας. Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν φωτεινά και ανοιχτόχρωμα ώστε να ο σχεδιασμός της κουζίνας να είναι πιο ήπιος σε σχέση με το σαλόνι που πλέον βρίσκονται στον ίδιο χώρο.
