Το Ιατρείο βρίσκεται στην Αθήνα στην περιοχή του Μεγάρου Μουσικής, στη συμβολή των οδών Βασιλίσσης Σοφίας και Αιγινήτου και έχει επιφάνεια 70 τ.μ. Το οδοντιατρείο εξειδικεύεται στην ενδοδοντολογία, ως εκ τούτου, ο ασθενής που βιώνει το χώρο εισέρχεται ήδη σε αυτόν με ψυχολογία άγχους. Η βασική ιδέα ήτανε να δημιουργηθεί ένας χώρος σκηνογραφικός, που να φέρνει, όσο γίνεται, τεχνητά τον ασθενή σε επαφή με τη φύση (χρώματα- υφές- φωτισμό), καθώς όλο αυτό επιδρά χαλαρωτικά στην ψυχολογία του άγχους. Έτσι, χρησιμοποιήθηκαν η πέτρα ως υλικό, πατητή τσιμεντοκονία και ξύλο σε θερμές αποχρώσεις, συνδυασμένα με πιο φιλικές χειρονομίες στο σχεδιασμό της κάτοψης και της τομής (θολωτή οροφή, επίπλωση με άξονες κίνησης περιμετρικά κλπ.). Πιο συγκεκριμένα, στο χώρο αναμονής σχεδιάστηκε και τοποθετήθηκε μια floating μονολιθική κατασκευή που αγκυρώνει τις χρήσεις της γραμματείας και του καθιστικού αναμονής, και περιμετρικά τοποθετήθηκαν άξονες κίνησης και εισόδων στην έδρα Β, στο διάδρομο και στο wc. Μια πολυμορφική κατασκευή τοποθετήθηκε κατά μήκους του τοίχου εισόδου ώστε να περιέχει πληροφορίες, οθόνη τηλεόρασης και μικρή guartdaroba. Ο διάδρομος πίσω από το χώρο αναμονής οδηγεί με τη σειρά του στην έδρα Α, στον ακτινολογικό χώρο, στο γραφείο του ιατρού, σε μια κουζίνα προσωπικού και ένα μπάνιο προσωπικού. Η ίδια λογική των υλικών ακολουθήθηκε και στις άλλες αίθουσες, στα σημεία που μπορούσε να υποστηριχθεί, και συνδυάστηκε με ψυχρά χρώματα και υλικά χωρίς αρμούς παρά μόνο όπου υπήρχε χώρος υγειονομικής σημασίας (π.χ. πάγκος, κλίβανος κλπ.). το Ιατρείο έχει θέα στο Αιγινήτειο νοσοκομείο και στη φύτευση του προκήπιου του, δεδομένο που θέλαμε να αναδειχθεί ως κάδρο. Γι’αυτό οι εσωτερικές γραμμές των χώρων της πρόσοψης παρέμειναν απλές, ώστε να τονιστεί το έκθεμα της θέας ακόμη περισσότερο, μέσω της βεράντας που προσφέρει επιπλέον εκτόνωση στον χρήστη του χώρου.